امروز صبح مشغول بازدید عکسهای خبری از خبرگزاری های مختلف بودم. معمولا گهگاه با این کار بین فعالیت روزانه ام فرصی پیدا می کنم تا رفع خستگی کنم. چشمم به یک گزارش تصویری از خبرگزاری مهر افتاد که در مورد حادثه تصادف بین خودروی پراید و وانت مزدا در در بزرگراه شهید بابایی تهران بود که متأسفانه منجر به فوت راننده پراید شده بود.
این وسط عکسی بود که بد جوری جلب توجه میکرد.
این وسط عکسی بود که بد جوری جلب توجه میکرد.
همانطور که می بینید این حضرات پوشش جنازه احتمالا غرقه به خون راننده مرحوم را کنار زده اند و با دقت هر چه تمام با تلفن همراه مشغول تصویربرداری یا عکسبرداری از آن هستند. براستی آیا چه چیزی باعث می شود جماعت دوربین بدست بدین شکل فعال در اینطور صحنه ها حضور داشته باشند؟
اگر امروزه روز با دیدن تصاویر بی توجهی مردم شهری در کشور چین نسبت به کودکی مصدوم در حادثه رانندگی آهی می کشیم و می گوییم دنیا مواجه شده است با پدیده ای بنام «عابران بی تفاوت» پس این علاقه وافر بخشی از ایرانیان برای تهیه تصاویری از صحنه های قتل و غارت و اعدام و خون و ... را باید در چه ظرفی به بحث گذاشت و علت یابی کرد؟ در هر حال قدر مسلم صحنه هایی از این دست، مثل جریان جنایت میدان کاج و باز اقدام به فیلمبرداری و عکسبرداری جماعت دوربین به دست حاکی از علاقه وافر ما به مرده ها و بی تفاوتی به زنده هاست.
اگر امروزه روز با دیدن تصاویر بی توجهی مردم شهری در کشور چین نسبت به کودکی مصدوم در حادثه رانندگی آهی می کشیم و می گوییم دنیا مواجه شده است با پدیده ای بنام «عابران بی تفاوت» پس این علاقه وافر بخشی از ایرانیان برای تهیه تصاویری از صحنه های قتل و غارت و اعدام و خون و ... را باید در چه ظرفی به بحث گذاشت و علت یابی کرد؟ در هر حال قدر مسلم صحنه هایی از این دست، مثل جریان جنایت میدان کاج و باز اقدام به فیلمبرداری و عکسبرداری جماعت دوربین به دست حاکی از علاقه وافر ما به مرده ها و بی تفاوتی به زنده هاست.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten